HIIT staat voor High Intensity Interval Training. Het zou een van de meest effectieve trainingsmethoden kunnen zijn die ooit zijn gemaakt. Intervaltraining met hoge intensiteit verwijst naar trainingen met een soort uitbarstingen van oefeningen met hoge intensiteit die zijn verdeeld over meerdere intervallen en worden gescheiden door rustperioden die iets langer zijn dan de trainingsgedeelten.
HIIT is om vele redenen gunstig. Het is meestal behoorlijk intens en belastend voor het lichaam, maar er zijn nog steeds HIIT-regimes die kunnen worden uitgevoerd door sporters die fysiek niet fitter zijn dan gemiddeld. Om een sporter te helpen bij het samenstellen van zijn eigen intervaltrainingsprogramma, moet HIIT in al zijn componenten worden begrepen.
Om een oefening van hoge intensiteit te laten zijn, moet de oefening krachtig genoeg zijn zodat de sporter fysiek niet in staat is de oefening voor meer dan een korte tijd uit te voeren. Sprinten is een voorbeeld van een oefening met hoge intensiteit, omdat het menselijk lichaam slechts ongeveer 10 seconden op volle snelheid kan rennen voordat het begint te falen.
Het kan voor thuissporters moeilijk zijn om de intensiteit van hun oefeningen te bepalen. Onderwijs kan hen echter helpen om een ruwe richtlijn te vormen die ze kunnen gebruiken. Geavanceerde apparatuur wordt gebruikt om te meten hoeveel werk een sporter kan doen en hoeveel zuurstof hij verbruikt tijdens klinische onderzoeken.
In zo’n klinische test zou een sporter op een loopband lopen terwijl de ademmonitor de hoeveelheden zuurstof en koolstofdioxide in de in- en uitademing van de atleten analyseerde. De hoeveelheid zuurstof die een sporter verbruikt tijdens een training is belangrijk omdat het bepaalt hoe efficiënt het energieverbruik van de sporter is.
De term VO2-max verwijst naar het maximale zuurstofvolume dat een persoon volledig en constant kan gebruiken. Voor oefeningen met een VO2-max van 50% is slechts 50% van de zuurstof nodig die de sporter kan gebruiken.
Verschillende HIIT-regimes gebruiken verschillende VO2-max-oefeningen tijdens de trainingsfasen en de trainings- en rustfasen zullen ook in lengte variëren. Een HIIT-methode, die bekend staat als de Tabatha-methode, gebruikt bijvoorbeeld 170% VO2-max-sprints op de loopband met intervallen van 20 seconden, gevolgd door 10 seconden rust en in totaal 8 keer herhaald.
